Sis
çöktü.
Gözün
göremediğini kulağın duyamadığını
Bilemedi
tabi kimseler o kadar çoktular ki
Ne
oldu ne bitti, ölümler, ölümlere ulandı
Bir
hayli yıkılmış pörsümüş kalbin içinden
Karışık
bir rüzgârın köpürmesiyle
Geçip
gittiler cinayetlerin üzerinden
Kimisi
zafer çığlıkları atarak
Havalara
ateş ederek
Kuşları
ürküterek
Ölümün
üzerine yürüdüler bir daha.
Yıkımlar
oldu, kargaşa uzadı
Karabasan
bir nefes kapladı ortalığı
Ortalık
aniden karıştı sonra ne olduysa
Sisler
içinde görünmez oldu ortalık
Kimine
süslü kandırıcı sözler eşliğinde
Sözler
verildi o heyecan içinde
O
panik o korku o çapul içinde.
Hikâye
uzun, masal tuhaf, vaziyet açık değil
Haliyle
bulanıyor sular bu mıntıkada
Bu
mıntıkada göz gözü görmüyor
Kim
vurduya gidiyor insanlar
Ağlayanı
çok oluyor memleketin
Güleni
bulunmuyor uzun zaman
Meçhul
bir akıbete doğru gidiyor?
Akıbet
ki; kim öle, kim kala, kim göre
Bağışla
bizi Tanrım.
*
Nurettin Durman
17
Aralık 2013, Salı, 21: 15
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder