MEVSİM DÖNÜYOR

Bir ara çay içelim oturup sahilde şöyle

Beylerbeyi mesela deniz olsun görelim

Uzunca seyredelim derin gölgeli zaman

Nereye bakar aklı nereden çıkar duman

Dalgacıkları olsun karşı yakadan bari

İşte böyle azizim çayların demi falan

Güzel günler bakarsın geliverir ardından.

Denizi biz burada ara sıra cam önü

Köy kahvesi olur ya nihayet mekânımız

Köylü deyip geçmek mi azizim olmaz öyle

Köylerimiz olmazsa ne olur ahvalimiz

Şehir bizi yoruyor acımıyor baksana

Stresine hele bak karmaşanın içinden

Çapul gibi parlıyor bakışları aniden.

Böyle olmasın sakın dedimse de nafile

Kimseler dinlemiyor zaten dediklerimi

Bir selam bir tebessüm bir merhaba ile

Gönül genişliğinde bir muhabbet edelim

Nasıl bakabilir yoksa başkasının yüzüne

Birbirine uzak yapyabancı dünyalar

Gücenik rüya gibi dolaşırsa insanlar.

Şaştım kaldım burada

Neden acıları milletin

Ölümleri kırımları bitmiyor.

Böyle böyle dert ortağı oluruz azizim

Dünya nedir, insan kim, burada işimiz ne?

 *

Nurettin Durman

6 0cak 2014, pazartesi, 11: 59