Ah yağmurlu kaldırımlar
Siz de mi anlamıyorsunuz beni
Mırıldandığım onca dualar
Her akşam yedi suları
Hani epeydir ki...
İçim titreyerek geçerim
Gözlerim karşı kaldırımları arar
Hüzünlü ve dalgın ona giderim
Titrer inanın tekmil uzuvlarım
Yine yok yine yok. Beklemişim neye yarar!
Oysa umutla yoluna bakmalarım
Bekleyişim çiseleyen yağmur altında
Sürükler beni duvar diplerinde ayaklarım
Ne yapsam imkânsızlığı yüklenmiş bu anlarım
Yağmur tanecikleri alnımda…
Ah yağmurlu kaldırımlar
Şu akşam yedi suları yok mu?
Beklenen kuşkulu anlar.
27 Mart 1964 – Sultanahmet-İst.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder